Post by migy on Aug 19, 2008 16:15:57 GMT 10
leanne, charlie en tu all...
meron akong naka chair na manygirl... habang nag cha chair kami, nakakwentuhan ko siya ang then na i share niya na, life is boring pala kung ganito lang ako, kasi daw magkaka BF siya then pag tumagal mawawala din at maghahanap ng Girlie lalou, and then sabi niya mas mabuting magpakalayo or magbago at maghanap ng tunay na kapareho habang buhay bago mahuli ang lahat.... sabi ko di pa naman huli ah, habang may buhay tuloy yang tinatawag na Hope, don't loose it... maniwala man tayo o hindi, the best na makapag papabago satin, Diyos pa rin... tayo ba perfect, hindi di ba, kahit i advice kita kung di mo naman gagawin e di wala din... sasabihin mo lang na pareho lang tayong tao na me kahinaan... but when it comes to our God, blameless eh...
Oo nakakatuwa magsalita or magkikilos at mag a akto ang mga girlista! pero yung lalim nila pag naka kwentuhan mo sila, malulungkot ka, me mga kaibigan din kasi ako na ganyan, i mean girlista din siya at me asawa pa nga eh, ayun kaka share ng kaka share at punta sa Church, masasabi mo na totally Manly talaga na! as in wala kang makikitang bakas ni Darna... kakatuwa nga eh.
dito sa mundo God did not made us judge, kaya no one has the rights to judge eh, kaya para sakin, we have to respect them kasi nasasaktan yang mga yan pag tinawag mong udesh, badesh, shuding or pinakamasakit bakla...!@!!!
well, to share and to encourage as well...
di pa huli ang lahat sa tao, life has to go on... and as long as we live, merong pag asawa...
meron po akong uncle na bakles, at sa kanya namin naririnig yung mga salitang me shush! at desh!
me family siya at the same time me bf, minsan pinagsasabihan ng mga matatanda samin, pero ganun pa rin walang magawa, d pa rin nag lo loose hope mga relatives namin na darating ang time na tatayo sa pagiging lalaki ang tiyuhin namin, nag first step na siya sa pamamagitan ng pagpapakasal, next thing is to act on it...
life is full of obstacle, kaya we have to bear with all of those hardships... na kwento nga ng isang baklista, mabuti pa daw na mamatay siya kesa mabuhay ng di normal... yan ang sabi niya ha... pero nung mabuksan ang isip niya sa pamamagitan ng pagbibigay ng ehemplo sa mga taong nakikita niya na naghihirap at hindi buo nag pisikal... ayun at nagpasalamat pa sa Diyos sa buhay niya at nagpipilit na lumakad sa tunay na kasarian...
charlie pis tayo ha!
meron akong naka chair na manygirl... habang nag cha chair kami, nakakwentuhan ko siya ang then na i share niya na, life is boring pala kung ganito lang ako, kasi daw magkaka BF siya then pag tumagal mawawala din at maghahanap ng Girlie lalou, and then sabi niya mas mabuting magpakalayo or magbago at maghanap ng tunay na kapareho habang buhay bago mahuli ang lahat.... sabi ko di pa naman huli ah, habang may buhay tuloy yang tinatawag na Hope, don't loose it... maniwala man tayo o hindi, the best na makapag papabago satin, Diyos pa rin... tayo ba perfect, hindi di ba, kahit i advice kita kung di mo naman gagawin e di wala din... sasabihin mo lang na pareho lang tayong tao na me kahinaan... but when it comes to our God, blameless eh...
Oo nakakatuwa magsalita or magkikilos at mag a akto ang mga girlista! pero yung lalim nila pag naka kwentuhan mo sila, malulungkot ka, me mga kaibigan din kasi ako na ganyan, i mean girlista din siya at me asawa pa nga eh, ayun kaka share ng kaka share at punta sa Church, masasabi mo na totally Manly talaga na! as in wala kang makikitang bakas ni Darna... kakatuwa nga eh.
dito sa mundo God did not made us judge, kaya no one has the rights to judge eh, kaya para sakin, we have to respect them kasi nasasaktan yang mga yan pag tinawag mong udesh, badesh, shuding or pinakamasakit bakla...!@!!!
well, to share and to encourage as well...
di pa huli ang lahat sa tao, life has to go on... and as long as we live, merong pag asawa...
meron po akong uncle na bakles, at sa kanya namin naririnig yung mga salitang me shush! at desh!
me family siya at the same time me bf, minsan pinagsasabihan ng mga matatanda samin, pero ganun pa rin walang magawa, d pa rin nag lo loose hope mga relatives namin na darating ang time na tatayo sa pagiging lalaki ang tiyuhin namin, nag first step na siya sa pamamagitan ng pagpapakasal, next thing is to act on it...
life is full of obstacle, kaya we have to bear with all of those hardships... na kwento nga ng isang baklista, mabuti pa daw na mamatay siya kesa mabuhay ng di normal... yan ang sabi niya ha... pero nung mabuksan ang isip niya sa pamamagitan ng pagbibigay ng ehemplo sa mga taong nakikita niya na naghihirap at hindi buo nag pisikal... ayun at nagpasalamat pa sa Diyos sa buhay niya at nagpipilit na lumakad sa tunay na kasarian...
charlie pis tayo ha!